จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันจันทร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

คุณสมบัติของผู้บริหารอันควรได้รับการยอมรับ

ถ้าเน้นความสำคัญที่การปฏิบัติบนพื้นฐานคุณธรรม ผู้บริหารอันเป็นที่พึงปรารถนา ควรมีคุณสมบัติอย่างกว้างๆดังต่อไปนี้
1. ควรมีรากฐานจิตใจอิสระ ไม่ยึดติดวัตถุ อำนาจ และเงินตรา ย่อมทำงานสานความรู้ ความเข้าใจให้ถึงกันได้ เริ่มจากคนระดับล่างก่อนอื่น อีกทั้งสามารถถ่ายทอดข้อมูล จากระดับพื้นดินขึ้นมาสู่ด้านบน ก่อนการตัดสินใจสิ่งใดลงไป
2. แม้เป็นผู้บริหารธุรกิจการค้า ซึ่งมุ่งหวังความมั่นคงในระยะยาวและการยอมรับและเชื่อถือ ย่อมต้องให้ความสำคัญแก่การพัฒนาคนเพื่อยกระดับคุณธรรมในรากฐานจิตใจให้บริสุทธิ์ผุดผ่องยิ่งขึ้น
3. ผู้บริหาร ควรรู้จักเสียสละ เพื่อสร้างสมดุลภายในรากฐานจิตใจให้กับผู้ซึ่งปฏิบัติงานอยู่ภายใต้อำนาจการบริหาร เพื่อช่วยให้เกิดศรัทธา ทำให้มีความเชื่อถือและมีขวัญกำลังใจทุ่มเททำงาน ด้วยความมั่นใจในตัวเอง รู้จักที่จะอ่อนน้อมถ่อมตนกับทุกคน ยิ่งเป็นคนระดับล่างและชนรุ่นหลัง เมื่อเกิดจากธรรมชาติย่อมมีความสุขที่จะปฏิบัติจากความจริงใจ โดยไม่หวั่นเกรงอิทธิพลผลกระทบจากภายนอก ดังจะพบได้ว่า บุคคลลักษณะนี้ สามารถยืนอยู่ได้อย่างสง่างาม ท่ามกลางผู้ซึ่งมีอิทธิพลวัตถุอยู่เหนือกว่าตน อย่างปราศจากปมด้อย และมีความสุภาพกับทุกคนอยู่ในความรู้สึกอันละเอียดอ่อน
4. การมีสิ่งที่กล่าวมาแล้วทั้งหมดอยู่ในส่วนลึกของหัวใจเป็นธรรมชาติ ย่อม เป็นผู้ที่มีน้ำใจกับทุกคนอย่างปราศจาก การเลือกที่รักมักที่ชัง และมีความเห็นใจคนตกทุกข์ได้ยากอย่างสานจิตใจถึงทุกคน
5. เป็นผู้ทีมีความเป็นตัวของตัวเอง ที่สานสัมพันธ์ถึงความศรัทธาในตัวเอง ช่วยให้รากฐานลึกซึ้ง แข็งแกร่งยิ่งขึ้น อันได้จากการทำงานตามอุดมการณ์ดังได้กล่าวมาแล้วทั้งหมด
6. หากมีการประชุมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เพื่อหวังความร่วมมือกันพัฒนา สิ่งแรกที่ควรสละความรู้สึกเห็นแก่ตัวและพรรคพวก เพื่อแสดงออกจากใจที่เป็นกลาง ประการที่สอง ผู้ใหญ่ที่น่าเคารพ ควรเสียสละความคิดของตนเองให้ผู้อื่น เพื่อเปิดโอกาสให้แต่ละคนเรียนรู้ความจริงจากการตัดสินใจ หลังจากที่ประชุมตัดสินใจไปแล้ว หากมีผลเสียหายติดตามมา แทนการลงโทษหรือซ้ำเติม ควรพร้อมที่จะให้อภัยด้วยความรู้สึกเข้าใจได้ถึง การสั่งสมประสบการณ์ของชนรุ่นหลัง จึงพร้อมที่จะเป็นกำลังใจให้คิดแก้ไขถ้า
ผู้บริหารคิดและปฏิบัติได้เช่นนี้ ย่อมสานเหตุผลต่อไป ทำให้รู้ว่า บุคคลลักษณะนี้ ย่อมให้ความสำคัญแก่การพัฒนาคุณภาพคนเหนือการสร้างงาน แม้งานที่ได้รับอาจมีผลไม่ดีเท่าที่ตนต้องการ แต่คนซึ่งเป็นอนาคต น่าจะสร้างผลงานได้ดียิ่งกว่าในปัจจุบัน อันเป็นคุณสมบัติของผู้ที่มองการณ์ไกล อีกทั้งช่วยให้การกระจายงาน มีรากฐานและเป็นไปอย่างเป็นธรรมชาติโดยไม่สร้างผลเสียหายให้กับคนกลุ่มอื่นใดก็ตาม

ไม่มีความคิดเห็น: